ด้วยความกังวลเกี่ยวกับซาบุโระพ่อตาของเขาซึ่งอาศัยอยู่ตามลำพัง นารุเสะและภรรยาของเขาจึงเริ่มใช้ชีวิตร่วมกัน โคโคมิมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเขา และมองซาบุโระราวกับว่าเขาเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดของเธอ การโต้เถียงของโคโคมิกับคาซึอากิเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง และความโศกเศร้าของโคโคมิก็เพิ่มมากขึ้น คืนหนึ่ง หลังจากทะเลาะกับคาซึอากิ โคโคมิก็รีบวิ่งออกจากห้องนอนและแสวงหาความอบอุ่นจากซาบุโระที่คอยปลอบเธอเสมอ นอกเหนือจากความสัมพันธ์แบบพ่อ-ลูกสาว
