Toen ik geen vriendin meer had, begon ik Hana-san, mijn mentor, aardig te vinden. Op een dag kwam Hana-san, die eigenlijk thuis had moeten zijn, doordrenkt van een stortbui thuis. Mijn haar was doorweekt, mijn ondergoed was door mijn witte overhemd te zien... Ik was vandaag zonder mijn ouders... Ik kon mijn emoties niet bedwingen, en Hana-san was mijn haar aan het drogen voor haar...
